Kraków jest przesiąknięty sztuką wysoką – niemal na
każdym kroku można natknąć się na okazały teatr lub amatorską grupę
wystawiającą swoje sztuki w klimatycznych piwniczkach lub kawiarniach. Co ważne
– większość teatrów mieści się w bezpośrednim sąsiedztwie (w odległości
maksymalnie 3 km!) najbardziej popularnych hoteli w Krakowie.
Narodowy Teatr Stary im. Heleny Modrzejewskiej
Przy ul. Jagiellońskiej zlokalizowany jest jeden z
najstarszych polskich teatrów, a jednocześnie jedyna w kraju placówka, która
należy do Europejskiej Sieci Teatrów
Mitos21, skupiającej najważniejsze sceny teatralne w Europie.
Początek działalności Narodowego Teatru Starego im. Heleny Modrzejewskiej przypada na
lata 80. XVIII wieku. Już wtedy grano tu dzieła takich twórców jak William
Szekspir, Voltaire czy Molier. Na przełomie XIX i XX wieku teatr praktycznie
przestał funkcjonować i stracił swoją pozycję na rzecz obecnego Teatru im.
Juliusza Słowackiego. Po zakończeniu II wojny światowej wznowiono tu jednak
działalność artystyczną. Ogromne ożywienie przyniosły już lata 60. – stało się
to przede wszystkim za sprawą takich osobowości jak Zygmunt Hübner czy Andrzej
Wajda.
Obecny repertuar tworzą zarówno reinterpretacje
klasyków, jak i inscenizacje współczesnych tekstów i nowatorskie projekty
multimedialne. W Narodowym Teatrze Starym im. Heleny Modrzejewskiej powstają
również liczne międzynarodowe projekty teatralne, realizowane w ramach sieci
Mitos21.
Teatr im. Juliusza Słowackiego
W Krakowie XVIII wieku życie teatralne kwitło,
problemem było jednak stworzenie ku temu odpowiednich ram. Jeden budynek
teatralny okazał się bowiem niewystarczający – podjęto więc decyzję o budowie
kolejnej placówki. Miasto miało ogromne
ambicje, dlatego wybór idealnego miejsca i projektu trwał dość długo.
Ostatecznie budowę nowego teatru powierzono Janowi Zawiejskiemu – mówi
pracownik sieci Accor.
Budynek teatru istnieje do dziś i od 1909 roku nosi
imię Juliusza Słowackiego. To w nim większość swoich dzieł wystawiał Stanisław Wyspiański, to tu
zainscenizowano wszystkie części „Dziadów”
Adama Mickiewicza, tu również debiutował Witkacy...
Zachwyt budzi jednak nie tylko bogaty repertuar, lecz
także architektura odnowionego po 1989 roku teatru. Uwagę przykuwają zwłaszcza
przedstawione na fasadzie alegoryczne postaci związane ze sztuką teatralną:
Poezja, Dramat, Komedia, Opera, Operetka, Muzyka, Wesołość i Smutek.
Teatr Bagatela im. Tadeusza Żeleńskiego-Boya
Historia Teatru Bagatela sięga 1918 roku. Nie jest
to jednak historia pozbawiona burzliwych epizodów. W 1926 roku, z powodu
problemów finansowych, teatr przekwalifikowano na kino, a dwa lata później
budynek został zniszczony przez pożar. Po odbudowie w latach 30. obiekt nadal
pełnił funkcję kina. Po II wojnie światowej powoli zaczęto wracać do tradycji
teatralnych: działalność rozpoczął tu teatr dla dzieci (Wesoła Gromadka), a na przełomie lat 40. i 50. – Teatr Młodego Widza, przekształcony
następnie w Teatr Rozmaitości,
prezentujący repertuar dla osób w każdym wieku. W 1972 roku powrócono do
oryginalnej nazwy Bagatela i połączono ją z nadaniem teatrowi imienia Tadeusza Żeleńskiego-Boya –
najważniejszego recenzenta i… twórcy koncepcji nazwy. Jak można przeczytać na
stronie teatru: „Anegdota mówi, że stało
się to podczas spotkania zorganizowanego przez Mariana Dąbrowskiego [ówczesnego
dyrektora teatru], który wezwał na pomoc ludzi znanych w mieście z rozlicznych
talentów i dowcipu. Boy, usłyszawszy o co chodzi, zażartował: „Znaleźć
dobrą nazwę dla teatru? – Bagatela!”. „Jest!” – zawołał wtedy Dąbrowski. „B a g
a t e l a !”.
Inne krakowskie teatry
Do ważnych krakowskich teatrów
należą również:
· Krakowski Teatr STU, związany z ruchem kontrkultury;
· Teatr Łaźnia Nowa, działający w postindustrialnych halach dawnych warsztatów;
· Teatr KTO, założony w latach 70. przez studentów Uniwersytetu Jagiellońskiego; związany z ruchem kontrkultury;
· Teatr Ludowy;
· Teatr Lalki, Maski i Aktora Groteska.
Jeśli chcesz poznać inne warte odwiedzenia atrakcje, sprawdź również naszą infografikę o Krakowie.
